Таму савецкія правадыры на фоне Пуціна выглядаюць сапраўды такімі галубамі міру, хоць тады Савецкі Саюз быў значна мацнейшы за Расію.
Класкоўскі: «На маю думку, цяперашняя Расія падпісала сабе смяротны прысуд»
Палітычны аглядальнік — пра верагоднасць ядзернага ўдару.
— Я ўжо чалавек немалады. Яшчэ памятаю Карыбскі крызіс. Я ў вёсцы жыў, быў малы, маіх бацькоў недзе ў клубе збіралі, вучылі шыць белыя маскі. Ну, гэта смешна, канешне. Якая там маска, калі бразнецца гэтая бомба? — успамінае Аляксандр Класкоўскі ў эфіры праграмы Обычное утро.
Гэта быў пачатак 60-х гадоў. Мы, малыя, нічога не разумелі. Маскі для нас асацыяваліся з карнавалам, з Новым годам.
Але вось цяпер, калі гэта адкручваць, я думаю, што дарослыя тады баяліся, але, па вялікім рахунку, Хрушчоў быў болей адэкватны, чым цяпер Пуцін, калі ўжо наўпрост так параўноўваць. Тады ж і гарачую лінію з Вашынгтонам усталявалі, і ішлі перамовы, і Хрушчоў вярнуў свае ракеты з Кубы дзеля таго, каб усё ж зняць гэтую напружанасць, і разрулявалі тую сітуацыю.
Брэжнеў увогуле сябе міратворцам падаваў. І Гарбачоў пачаў новую ў гэтым плане палітыку.
Цяпер фактычна гэта рэгіянальная дзяржава. Калі паглядзець валавы ўнутраны прадукт, гэта ўзровень якой-небудзь Іспаніі.
Але ж яны пнуцца ўсё адно — гэта такія фантомныя болі імперыі. Ім крыўдна, што вось, нас перасталі паважаць. З-за гэтага ж Пуцін усё і пачаў. На ўзроўні «ты меня уважаешь?» — класіка жанру, так бы мовіць. Не паважаеце? Ну дык вось, мы ўдарым па Украіне. Мы калі што, дык і ядзерную зброю ўжывем.
Сапраўды, да 24 лютага многія сур’ёзныя аналітыкі казалі: ну, гэта Пуцін блефуе, ён не нападзе на Украіну. Думаю, што па вялікім рахунку, пагібельную гульню Пуцін для сябе пачаў. Хоць гэта не ў адзін момант, але, на маю думку, цяперашняя Расія падпісала сабе смяротны прысуд.
Захад, хоць ён і не надта адважны і храбры, але ён пакрысе дадушыць за кошт санкцый, за кошт тэхналагічнай сваёй перавагі. Таму што таксама там зразумелі: калі не спыніць Пуціна, усяму свету будзе капец.
Дык вось, з аднаго боку, цяпер небяспека ядзернай вайны большая, чым тады, у часы Карыбскага крызісу. Гэта сапраўды страшна, бо цяпер усе ўбачылі, што ў Крамлі, кажучы наўпрост, такія людзі, якія трошкі не сябруюць з галавой, адмарожаныя, груба кажучы, калі яны здольныя на такія авантуры, і ўсякае можа быць.
…Еўропа, Захад, дэмакратыя — усё гэта далёка не ідэальна. Гэта многія беларусы цяпер бачаць, якія змушаны ўцякаць ад турмы ў Еўропу. Шмат праблем, калі ты не ходзіш як турыст, а бачыш усе заднія двары Еўропы і недахопы дэмакратыі. Але тое, што адзін ці два тэрміны адбыў — усё, гуляй, Вася, які б ты ні быў. Як казаў некалі Чэрчыль, дэмакратыя — кепская форма кіравання, але лепшай чалавецтва не прыдумала.
А калі 25 ці 30 гадоў сядзіць чалавек, ён адрываецца ад рэчаіснасці. І мы бачым па абодвух гэтых правадырах, якія ў Сочы сустракаліся. Яны жывуць у сваім паралельным свеце. Таму і ад Пуціна ўсяго можна чакаць. Але я думаю, што, па-першае, Штаты яго, наколькі можна зразумець па закрытых каналах, папярэдзілі канкрэтна і патлумачылі, што можа быць. І я думаю, што гэта можа ацверазіць.
Таму што мы ўжо бачылі гэтую так званую другую армію свету. Насамрэч яна гнілая і няздатная ні на што, па вялікім рахунку. А цяпер проста гарматным мясам хочуць вырашыць лёс гэтай вайны, але таксама не думаю, што гэта ўдасца. Мяркую, што палова ядзернага арсеналу ўжо саржавела і не будуць узлятаць гэтыя ракеты.
Думаю, амерыканцы папярэдзілі канкрэтна. Кажуць пра розныя варыянты. Ці яны могуць патапіць чарнаморскі флот, ці ўвогуле Крым увесь…
Ну і ўрэшце рэшт, Пуцін можа дапускаць і такі варыянт, што не выканаюць ягоную каманду. І, можа быць, ведаеце, як было з некаторымі расійскімі імператарамі, калі табакеркай у скроню — і вырашана праблема. Асобная рэч, хто тады прыйдзе да ўлады.
Я не веру ў нейкія светлыя дэмакратычныя перспектывы Расіі, таму што калі казаць шчыра — гэта хворая краіна. Мы бачым, што там розныя людзі, але многія заражаныя імперскім вірусам.
Ну, праўда, цяпер гэтая мабілізацыя — такі момант ісціны. Адна рэч — са шклянкай гарэлкі сядзець каля тэлевізара як футбольны заўзятар і «хай яны дадуць у Сірыі, ва Украіне і гэтак далей», а іншая рэч — калі цябе самога выцягваюць, калі табе даюць іржавую каску, іржавы аўтамат — і ідзі ў акопы. Тут дурняў, я думаю, значна меней.
Яшчэ моцна могуць паслізнуцца на гэтай мабілізацыі, але ўвогуле Расія — гэта трагічны сюжэт, там я не бачу светлых перспектыў. Балюча, што Беларусь у такой татальнай прывязцы да Расіі.
Оцените статью
1 2 3 4 5Читайте еще
Избранное