Доўгая дарога Васіля Быкава. Дадому і да сябе

«Мабыць, кожнаму свой шлях да свабоды наканавана прайсьці асобна». 100-годдзю народнага пісьменніка прысвячаецца.

Фота: Музей-дача Васіля Быкава

«Салідарнасць» завяршае цыкл публікацый, прысвечаных 100-годдзю народнага пісьменніка Беларусі Васіля Быкава. Тым, хто хоча глыбей даведацца пра жыццёвы і творчы шлях слыннага літаратара, раім звярнуць увагу на кнігу ўспамінаў «Доўгая дарога дадому».

Яе можна прачытаць на сайце Knihi.com. Альбо паслухаць на YouTube.

Фота: archives.gov.by

З’яўленню гэтай кнігі Васіль Быкаў абавязаны свайму сябру Алесю Адамовічу, які ў свой час угаварыў яго запісаць успаміны на дыктафон. Пра ўсё — дзяцінства, сям’ю, вучобу і ліхалецце вайны. Пра першыя крокі да літаратурнай славы і цэнзуру, пра грамадскае жыццё ў першыя гады незалежнасці.

Тыя запісы і леглі ў аснову мемуараў Васіля Быкава, якія ён узяўся выкладаць на паперу напрыканцы жыцця.

Тыя ўспаміны сталі не толькі доўгай дарогай дадому, але і шляхам да сябе. У кнізе багата перажыванняў пра асабістае, пра тое, што пісьменнік дзесяцігоддзямі насіў у сабе.

Мабыць, кожнаму свой шлях да свабоды наканавана прайсьці асобна. Усё ж індывідуалізм і ў гэткім абліччы — ня самы горшы кірунак да яе. Можа, не найлепшы, але і не найгоршы, — у аснове кожнай калектыўнай свабоды ляжыць свабода індывідуальная. Што да мяне, дык пэўне мой лёгас пэсымістычны, хаця мая душа прагне аптымізму. Як некалі пісала вялікая Лэся Украінка: «Без надіі таки сподіваюсь»…

Васіль Быкаў, «Доўгая дарога дадому»

Оцените статью

1 2 3 4 5

Средний балл 4.8(9)